زنوز یک کلمه ترکیبی باستانی بوده زون + اوز تشکیل شده، برخی آن را با نام های رومی زون یا زنو امپراطور شرقی در قرن پنجم میلادی ارتباط میدهند.
Zone در زبان انگلیسی به معنی منطقه و ناحیه، در زبان فارسی به معنی حصه، اگر پسوند کلمه را هو، زو یا شبیه آن بدانیم، به معنی ناحیه خداوند. عده ای بر این عقیده اند کلمه زنوز از یونس گرفته شده، یونوس، یونوز، سپس به زنوز تبدیل شده باشد، عده ای زنوز را به معنی دو بهار، و عده ای دیگر به معنی سنگلاخ معنی کرده اند. کلمه زنوز در لغت اوستایی ترکیبی از زُن zone (منطقه) و اوز (چشمه) یعنی شهر چشمه ساران دانست. در زنوز قدیم بیش از پانصد رشته چشمه وجود داشت و اکثر آنها به طرف قبله جاری میشدند. در برخی از نوشته ها 360 رشته چشمه ذکر شده است.
دقیقا معلوم نیست، کلمه زنوز ریشه لاتین، یونانی و یا نام اساطیر یونانی باشد.
زنوز شهری است که ارتفاع آن از سطح دریا 1700 متر میباشد. که در 100 کیلومتری شمال تبریز و 25 کیلومتری شمال غربی شهرستان مرند قرار دارد. منطقه زنوز به وسیله دو رشته کوه شمالی، و جنوبی احاطه شده است. رشته کوه جنوبی با امتداد غرب به شرق کشیده شده و ارتفاع آنها به طرف شرق افزایش می یابند. این دو رشته کوه در قسمت شرق به کوه سلطان سنجر به ارتفاع 3168 متر که مرتفع ترین کوه منطقه می باشد بهم می پیوندند. رودخانه زنوزچای از دامنه های غربی این کوه سرچشمه می گیرد. و به طرف غرب جریان می یابد، و در مسیر خود، شاخه رودهای فرعی به آن می پیوندند. در واقع زنوزچای مهم ترین رگه حیاتی منطقه زنوز به شمار می آید.
زنوز دارای آب و هوای مطلوب و با چشمه های فراوان، خاک حاصلخیز، پرورش دهنده انواع سیب، مانند (سیب پاییزه (Payizeh) ، لبنان (Lebnani)، ترش آلما (Tursh Alma)، عاشق آلما(Asheg Alma)، مشکی(Moosh-ki)، بال جیی(Bal jeyie)، گرده شیرین(Girda shirin)، قابالا(Gabala) سلطانی(Soltani)، پیر آلما(Pir Alma)، النگه(Alen Geh)، مرند آلماسی(Marand Almasi)، اسد کوهی(Asad Koohi)) که هر کدام از نظر طعم، و عطر، نه تنها در آذربایجان، بلکه در ایران از شهرت خاص برخوردار است. به طوری که زنوز را با نام سیب می شناسند.
